Open Brief aan de Vlaamse onderhandelaars

Op 29 augustus 2011

 ZATERDAG 6 AUGUSTUS 2011

 

 OPEN BRIEF

 

 

 

 

Aan mevrouw Caroline GENNEZ

Aan de heer Wouter BEKE

Aan de heer Alexander DE CROO

Aan de heer Wouter VAN BESIEN

 

Voorzitters van de onderhandelende

 VLAAMSE POLITIEKE PARTIJEN

________________________________________________________

 

 

 

Geachte,

 

 

Het zal u gekend en bekend zijn dat de grondwet de federale staat
ingedeeld heeft in gewesten, gemeenschappen en taalgebieden die
territoriaal afgebakend zijn; iedere gemeente behoort tot een
taalgebied.(de eerste vijf artikelen van de grondwet);

 

De kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde staat haaks op deze grondwettelijke
indeling en omdat deze zich uitstrekt over twee gewesten,
gemeenschappen en taalgebieden.

 

De splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde is dus het logische
gevolg van de indeling van de federale staat in gewesten,
gemeenschappen en taalgebieden die territoriaal afgebakend zijn;
daaromtrent kan niet worden onderhandeld, laat staan gecompenseerd.

De splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde heeft geen
communautair aspect zoals te pas en te onpas wordt verkondigd, maar
iets dat een rechtstaat fundamenteel en veel dieper raakt: het respect
voor de grondwet.

Als een democratisch gekozen meerderheid wetten goedkeurt, als
het Grondwettelijk Hof een arrest velt, dan heeft de uitvoerende
macht de plicht deze uit te voeren. Onderhandelen daaromtrent is
de inhoud en de betekenis van het begrip democratie onderuit halen
en de minderheid toelaten haar wil op te dringen.

Het naleven van de grondwet, het afdwingen van de naleving ervan
en de uitvoering van een arrest van het Grondwettelijk Hof zijn
dientengevolge in het Belgisch staatverband onmogelijk geworden.

Ik meen mij te herinneren dat uw federale parlementsleden, bij de
aanvaarding van hun mandaat, gezworen hebben de grondwet na te
leven.

Het is echter naïef te geloven dat de Franstaligen zullen bereid zijn het
comfort van het status quo te verlaten; de resolutie van het Waals
parlement van 16 juli 2008 laat daaromtrent niet de minste twijfel
bestaan.

 

• Het behouden van de financiële transfers;
• Verzet tegen elke bevoegdheidsoverdracht zonder bijkomende
middelen;
• Spreekt zich uit voor een actieve solidariteit met de
Franstaligen in de rand;
• Aansluiting van de randgemeenten bij het Brussels gewest;
• In / uitschrijvingrechten bij verkiezingen;
• Bevoegdheden voor de Franstalige gemeenschap in
Vlaanderen;
• Eist dat Vlaanderen de conventie over de minderheden
goedkeurt;
• Zegt zijn vertrouwen op in de Vlaamse Kamers van de Raad
van State;

 

DEZE RESOLUTIE IS DOOR ALLE WAALSE PARTIJEN
GOEDGEKEURD

 

Zo ook het “Manifeste pour l’Unité Francophone” van november
2006, ik citeer: “La scission de l’arrondissement électoral de
Bruxelles-Hal-Vilvorde, exigée par le Parlement flamand, signifie
donc la fin du compromis fédéral belge. Elle est à ce titre non
négociable si la frontière linguistique est maintenue dans son état
actuel. “, einde citaat.

De Franstalingen zijn het blijkbaar vergeten dat zij in 1932 formeel
de tweetaligheid geweigerd hebben hetgeen de facto en de jure de
afbakening van de taalgrens voor gevolg had; een bescherming van
de ééntaligheid in Wallonië. Die taalgrens moest, zal en mocht maar
in één richting ondoorlaatbaar zijn: VAN VLAANDEREN NAAR
WALLONIE.

 

Aan de voorzitters van de V L D en de S P a herinner ik de handtekening
onder de gezamenlijke verklaring van 13 mei 2004 (zie bijlage) van de
burgemeesters met ondermeer uw gewezen partijvoorzitters Dirk
STERCKX, en Steve STEVAERT.

 

In deze gezamenlijke verklaring was duidelijk afgesproken dat
Vlaanderen voor de splitsing van de kieskring geen prijs dient te betalen.

 

PACTA SUNT SERVANDA ?

 

Bij de voorgestelde splitsing van het gerechtelijk arrondissement blijft de
formateur ostentatief uitgaan van Franstalige georganiseerde
rechtsbedeling in Vlaanderen; andermaal het behoud en bestendigen van
voorrechten.

 

DOOR HIEROMTRENT TE ONDERHANDELEN ERKENT U EXPLICIET
DAT IN DIT LAND DE GRONDWETTELIJKE TERRITORIALE INDELING,
ZONDER COMPENSATIES VOOR DE FRANSTALINGEN, NIET MEER
LANGS DEMOCRATISCHE PARLEMENTAIRE WEG KAN GEREALISEERD
WORDEN.

Wilfried MARTENS, één van de vaders van deze constructie, erkent
in zijn memoires, ik citeer:

….. Wegens de vele grendels zullen de Vlaamse politici
afhankelijk zijn van de goodwill van de Franstalige
collega’s, wanneer zij de werking van de Belgische staat op
de Vlaamse noden willen afstemmen.

Daarbij bestaat het gevaar dat zij door de Franstalingen
telkens zouden worden gedwongen tot het betalen van een
prijs, in ruil voor het verkrijgen van hun fiat.

Ter informatie: voor de verkiezingen voor het Europese Parlement
van 7 juni 2009 konden kandidaten uit 64 gemeenten van de
WAALSE KIESKRING en het FRANSE KIESCOLLEGE in 35 Vlaamse
Brabantse gemeenten aan de kiezer worden voorgesteld: het
omgekeerde is niet mogelijk.

Mag ik u er aan herinneren dat sinds het ontstaan van de Belgische staat
de Vlamingen de actieve verfransing van Vlaanderen ondergaan. De
taal- en administratieve faciliteiten in de zes randgemeenten zijn het
tastbare bewijs van het onvermogen en de onwil (onkunde) van de
Franstaligen om zich aan te passen aan de taal- en de
cultuurgemeenschap waar zij in volle vrijheid gekozen hebben te
verblijven.

 

Charles ROGIER, de eerste premier van de nieuwe Belgische staat, liet
daaromtrent geen twijfel bestaan met zijn brief aan de minister van
Justitie, ik citeer:

 

Les premiers principes d’une bonne administration sont basés sur
l’emploi exclusif d’une langue et il est évident, que la seule langue
des Belges doit être le Français.

 

Pour arriver à ce résultat, il est nécessaire que toutes las fonctions,
civiles et militaires, soient confiées pour quelques temps à des
Wallons; de cette manière les Flamands, privés temporairement des
avantages attachés à ces emplois, seront contraint d’apprendre le

Français et l’on détruira, peu à peu l’élèment germanique en
Belgique

 

Het is een illusie te geloven dat in de geesten van de Franstaligen iets zou
veranderd zijn; ik citeer D. REYNDERS, federaal vice-premier – 7 juni
2007

 

`S'IL Y A UNE PATRIE À DONNER AUX FRANCOPHONES,

S'IL Y A UNE PATRIE À LEUR FAIRE AIMER,

C'EST UNE PATRIE FRANCOPHONE,

UNE BELGIQUE FRANCOPHONE'.

 

De grenzen van de deelstaten en de integriteit van de taalgebieden
kunnen enkel nog gewaarborgd worden door het afschaffen van de
taalfaciliteiten, die reeds decennia misbruikt worden om Vlaams-
Brabant doelbewust te verfransen

 

De Vlaamse migratie naar Wallonië heeft nooit een actieve
vervlaamsingspolitiek in het zuiden des lands voor gevolg gehad; de
Vlamingen hebben zich, zoals het hoort, aangepast aan taal en cultuur
van hun gastgemeenschap.

 

Wanneer gaat u nu eens voor altijd het Belgisch denkkader verlaten en u
op dezelfde lijn stellen van uw Franstalige homoniemen die in de eerste
plaats opkomen voor de belangen van hun volk, hun gewest en hun
gemeenschap en pas het Belgische denkkader hanteren voor zover het in
hun financiële kraam past.

 

De kern van het probleem is dat de Franstaligen er blijven van uitgaan
dat heel België, dus ook Vlaanderen hun eigendom is, terwijl de Belgische
staat uiteengevallen is in twee democratieën met diametraal
tegengestelde inzichten, belangen en oplossingen.

 

De geschiedenis zou u moeten leren dat de Walen in tempore non
suspecto openlijk opkwamen voor hun Franse identiteit:

 

. De Luikenaar, Emile DUPONT, ondervoorzitter van de Senaat,
verkondigde op 9 maart 1910 in de openbare vergadering van deze
assemblee “Vive la séparation administrative”;

 

. In 1912 schreef Jules DESTREE in zijn brief aan het staashoofd
sur la Séparation de la Wallonie et de la Flandre, “Sire, er zijn geen
Belgen”

 

Het unitaire Belgisch bestuursmodel is niet ontwricht door een
zelfzuchtig en inciviek Vlaanderen, maar door de Franstalingen die zich
tegen deze structuur keerden van het ogenblik af dat zij deze staat niet
meer eigenmachtig konden besturen en overheersen.

 

De Belgische binding wordt nog gehandhaafd omdat de Franstaligen
bijzonder veel baat hebben bij de ondoorzichtige financiële Vlaamse
solidariteit. Valt dit financieel infuus weg door meer budgettaire
transparantie en verantwoordelijkheid voor de eigen ontvangsten dan zal
voor hen ook het federale België niet meer nodig zijn.

 

De nota van formateur E. DI RUPO is de perfecte vertaling van deze
filosofie.

 

Door de onderhandelingspoort open te zetten zult u de Franstalingen
toelaten deze politiek verder te organiseren en hun voorrechten verder uit
te bouwen en te bestendigen. Maakt u zich geen enkele illusie: het zal
nooit genoeg zijn.

 

Mevrouw en heren voorzitters zolang de Franstalingen, in het bijzonder
de Francofonie in en rond Brussel, niet tot het inzicht komen dat zij
moeten afzien van hun voorrechten, zowel communautair als sociaal -
economisch is iedere onderhandeling tijdverlies en kan enkel leiden tot
het zoveelste compromis dat in zich de kiemen zal dragen van een nieuw
conflict.

 

De Franfurter Algemeine vat het bondig samen, ik citeer:

 

“ Hat ein Staat, dessen französichsprachiger Teil sich von der
Niederländisch sprechenden Bevölkerung gigantisch alimentieren lässt,
aber deren Kultur und Historie ostentativ ignoriert, nicht seine Existenz
verspielt ? ”

 

Met hoogachting,

 

 

 

 

 

Willy DE WAELE

 Ere burgemeester

 

 

Hoe waardevol vond je dit artikel?

Geef hier je persoonlijke score in
De gemiddelde score is